Η ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΞΕ . . . ελεύθερη πρόσβαση στους δημόσιους χώρους

Εδώ και πολλά χρόνια, βλέπουμε τους δημόσιους χώρους, σαν την Πανεπιστημιούπολη, να περιφράσσονται και οι κάτοικοι να αποκλείονται από τη χρήση τους. Η Πανεπιστημιούπολη δεν είναι μόνο ένας χώρος που στεγάζει τις τριτοβάθμιες σχολές εκπαίδευσης, αλλά και ένας πράσινος δημόσιος χώρος, που ομορφαίνει τη γειτονιά μας. Ή τουλάχιστον, έτσι θα έπρεπε να είναι. Γιατί στην πράξη, είναι μια συνεχόμενη ψηλή καγκελόφραξη με ελάχιστες πόρτες πρόσβασης.

Σαν να μην έφτανε αυτό, επί της Ταξίλου και Γουναροπούλου, υπάρχει μια πόρτα κλεισμένη εδώ και χρόνια, αναγκάζοντας τους κατοίκους, είτε να περνούν κάτω από τα κιγκλιδώματα επί της Ούλοφ Πάλμε, είτε να ανηφορίζουν αρκετά, για να κάνουν χρήση της εισόδου επί της Περσεπόλεως. Ένας προφανής παραλογισμός, ανάμεσα στην αδιαφορία της Πανεπιστημιακής και της Δημοτικής Αρχής, που, όπως φαίνεται, δεν τους συγκινεί ένα θέμα χωρίς κανένα εμπορευματικό ενδιαφέρον.

Προχωρήσαμε στο άνοιγμα της εν λόγω πόρτας, για να διευκολύνουμε την πρόσβαση των κατοίκων και να αποκαταστήσουμε, εν μέρει τουλάχιστον, τη λογική.

Για όσους βιάστηκαν να σκεφτούν, ότι δημιουργούμε ένα σημείο ανασφαλές, έχουμε να τους πούμε ότι:

  • Χώροι ανασφαλείς είναι οι χώροι χωρίς πρόσβαση και χωρίς ζωντάνια.
  • Λίγο πιο δίπλα, στο Δήμο Καισαριανής, δεν υπάρχει καθόλου περίφραξη και η πρόσβαση διαμορφώνεται από καγκελάκια με συνεχόμενη δυνατότητα πρόσβασης.
  • Ο συγκεκριμένος χώρος είχε καταλήξει εστία σκουπιδιών (που μαζέψαμε εμείς, σε αυτή την περίπτωση) και πάρκινγκ αυτοκινήτων.
  • Το πέρασμα κάτω από τα κάγκελα μπορεί να αποδειχθεί αρκετά επικίνδυνο για τα παιδιά και τους ηλικιωμένους.
  • Περιορίσαμε το άνοιγμα της πόρτας. Καλό, βέβαια, θα ήταν οι ιθύνοντες να προχωρήσουν σε μια πιο οργανωμένη λύση, ώστε να μην μπαίνουν μηχανάκια, αλλά να μπορεί να έχει πρόσβαση ένα αναπηρικό αμαξίδιο ή ένα παιδικό καροτσάκι (δυστυχώς, ούτε στις υπόλοιπες πόρτες υπάρχει αυτή η πρόληψη)

Διεκδικούμε δημόσιους χώρους που να απαντούν στις ανάγκες για:

  • Ελεύθερη μετακίνηση, χωρίς κιγκλιδώματα.
  • Πράσινο, ανοιχτό ορίζοντα, λιγότερο τσιμέντο.
  • Χώρους αδιαμεσολάβητους από το εμπόριο και το κέρδος.

Ελεύθερη πρόσβαση στους δημόσιους χώρους
Η Πανεπιστημιούπολη ανήκει στους κατοίκους

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *