Την Κυριακή 21/4, η ομάδα Swapped φτιάχνει πιο-σπιτική-δε-γίνεται λεμονάδα και φρουτοσαλάτα με φρούτα εποχής και ανοίγει τον Μπερντέ για το χαριστικό/ανταλλακτικό παζάρι ρούχων, παπουτσιών, αξεσουάρ και βιβλίων.

Στο μπαρ θα υπάρχουν ακόμα βότανα και fairtrade καφές, με ελεύθερη συνεισφορά.

17:00-19:00: Παζάρι
19:00 (134’) Προβολή της ταινίας «Princess Mononoke» του Χαγιάο Μιγιαζάκι, 1997

Λίγα λόγια για την ταινία:

Σε μια αρχαία εποχή, σε μια γη που καλύπτεται από δάση, κατοικούν τα πνεύματα των θεών. Τότε, τα κτήνη και οι άνθρωποι συνυπήρχαν αρμονικά, όμως τα δάση με το πέρασμα του χρόνου απειλήθηκαν με συρρίκνωση. Αυτά που επιβίωσαν φυλάγονταν από τεράστια κτήνη που χρωστούσαν τη σύμπνοιά τους στο Θεό του Δάσους, γιατί τότε ήταν μια εποχή θεών και δαιμόνων.
Το μήνυμα της ταινίας είναι οικολογικό και αντιπολεμικό, καθώς επικεντρώνεται γύρω από τη μάχη ανάμεσα στους Αρχαίους Θεούς Προστάτες του Δάσους και τον Άνθρωπο που εξαντλεί τους φυσικούς του πόρους, μπροστά στα μάτια ενός ουδέτερου παρατηρητή, του πρίγκιπα Ασιτάκα.

Οι Τσιριτσάντσουλες παρουσιάζουν τη θεατρική παράσταση

Το φράκο

Μονόπρακτη φάρσα βασισμένη στο έργο του Ντάριο Φο

«Ο γυμνός άντρας και ο άντρας με το φράκο»

Συντελεστές

Παίζουν: Γιάννης Αδρίμης, Νίκος Σαρηγιάννης, Ντίνα Μαυρίδου, Μαρίνος Μουζάκης

Διασκευή, σκηνοθεσία, κοστούμια: Τσιριτσάντσουλες

Μετάφραση: Γιάννης Αδρίμης

Διόρθωση κειμένου: Λέλια Παντελόγλου

Στίχοι: Νίκος Σαρηγιάννης

Μουσική: Μαρίνος Μουζάκης

Χορογραφίες: Ηρώ Κατσιφλώρου

Σκηνικό – σχέδιο αφίσας: Διονύσης Ματαράγκας

Κατασκευή σκηνικού: Κώστας Βαλατσός

Οργάνωση παραγωγής: Ντίνα Μαυρίδου

Παραγωγή: Τσιριτσάντσουλες 2018

Υπόθεση

Ένας σκουπιδιάρης βρίσκει στον κάδο του έναν άντρα γυμνό και προσφέρεται να τον βοηθήσει να γυρίσει σπίτι του. Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά όσο δείχνουν εκ πρώτης όψεως.

Για την παράσταση

Το μονόπρακτο έργο του Ντάριο Φο «Ο γυμνός άντρας και ο άντρας με το φράκο» αποτέλεσε μέρος της παράστασης «Κλέφτες, ανδρείκελα και γυμνές γυναίκες» που ανέβηκε το 1958 στο Πίκολο Τεάτρο του Μιλάνο, από το νέο τότε θίασο των Φο-Ράμε. Η γραφή των τεσσάρων μονόπρακτων της παράστασης, σε πρώτη ανάγνωση, ελάχιστα θυμίζει το φανερά στρατευμένο ύφος του Ντάριο Φο και της Φράνκα Ράμε που γνωρίζουμε στο μετά το ’68 έργο τους. Πρόκειται για τέσσερις φάρσες καταστάσεων με έντονες αναφορές στο θέατρο του παραλόγου και τον Μπέκετ. Ωστόσο, ξαναδιαβάζοντάς το αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι πως πίσω από κάθε σελίδα, κάθε ατάκα, κάθε κρυμμένο αυτοσχεδιασμό είναι πάντα αυτοί: Ο Φο και η Ράμε.

Ο ακατάπαυστος ρυθμός, οι ευφυέστατες κωμικές ατάκες, η συμμετοχή του κορμιού, ο οίστρος… και μετά αντιλαμβάνεσαι πως οι ήρωες δεν είναι ίδιοι με εκείνους του θεάτρου του παραλόγου. Οι παράλογες καταστάσεις προκύπτουν από τον παραλογισμό της ζωής όπως τη βιώνουμε καθημερινά και οι χαρακτήρες αγγίζουν περισσότερο τα στερεοτυπικά γνωρίσματα της κομέντια ντελ άρτε, παρότι είναι βγαλμένοι κατ’ ευθείαν από το σήμερα (αν και το έργο είναι γραμμένο το ’58). Κι όσο προχωράς στον κόσμο τους τόσο ξεπροβάλλει, όλο και πιο ανάγλυφα, η κοινωνική και ταξική ματιά δύο βαθιά πολιτικών ανθρώπων. Σε τελική ανάλυση, τα τέσσερα αυτά μονόπρακτα αποτελούν την απάντηση και το σχόλιό τους πάνω στη θεατρική τάση που είχε επηρεάσει την εποχή εκείνη όλη την Ευρώπη.

Εμείς βασιστήκαμε στο μονόπρακτο «Ο γυμνός άντρας και ο άντρας με το φράκο», ένα έργο που δεν έχει μεταφραστεί και παιχτεί στα ελληνικά. Το μεταφράσαμε, το διασκευάσαμε για να έρθει στα δικά μας μέτρα, το εμπλουτίσαμε με πρωτότυπα τραγούδια και χορογραφίες και το παρουσιάζουμε με τον τίτλο «Το φράκο».

 

Τσιριτσάντσουλες 2018

www.tsiritsantsoules.gr

www.tsiri.tv

mail: tsiritsantsoules@gmail.com

Καπερναούμ

(Capernaum)

Κοινωνική, 2018, 126′

Σκηνοθεσία: Ναντίν Λαμπακί, Παίζουν: Ζαΐν Αλ Ραφία, Γιορντάνος Σιφερό, Μπολουατίφ Τρέζορ Μπανκολέ

 

Ένα 12χρονο αγόρι, μέλος μιας οικογένειας προσφύγων από τη Συρία, εξεγείρεται ενάντια στις άθλιες συνθήκες της ζωής του και προσπαθεί να επιβιώσει στην ταραγμένη πραγματικότητα του σύγχρονου Λιβάνου.

Οι Τσιριτσάντσουλες παρουσιάζουν τη θεατρική παράσταση

Ο ήχος της απουσίας

Δύο μονόπρακτα του Σταύρου Τσιώλη
«Η δημοπρασία» και «Η γυναίκα του αστροναύτη»

Σκηνοθέται-ερμηνευταί: Μαρίνος Μουζάκης, Ντίνα Μαυρίδου
Χειριστής ψηφιακών οπτικοακουστικών συστημάτων-Αστροναύτης: Γιώργος Πετρόπουλος
Σκηνικός διάκοσμος-κοστούμια: Μαρία Μαρκοπούλου
Κινησιολογία: Ηρώ Κατσιφλώρου
Επεξεργασία και σύνθεση μαγνητοσκοπημένου υλικού: Μαρίνος Μουζάκης
Επεξεργασία ήχου: Νίκος Γιούσεφ
Φωτογραφίες: Θεοφάνης Καραγεώργος
Υπεύθυνη παραγωγής: Ντίνα Μαυρίδου
Παραγωγή: Τσιριτσάντσουλες 2018

Ευχαριστούμε τον Σταύρο Τσιώλη, την ομάδα Πείρα(γ)μα, τον Κώστα Δεσποινιάδη, τον Αντώνη Τσιοτσιόπουλο και όλους όσους βοήθησαν στην παραγωγή αυτής της παράστασης.

Υπόθεση:
Η δημοπρασία. Ο Αριστείδης επιχειρεί να φέρει σε πέρας μία μεταμεσονύκτια εκπομπή δημοπρασίας σε ένα τηλεοπτικό κανάλι που βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής.
Η γυναίκα του αστροναύτη. Η Γωγώ είναι η γυναίκα του μοναδικού αστροναύτη της Ελληνικής Διαστημικής Υπηρεσίας. Η απροσδόκητη εμφάνιση ενός πλασιέ, την ημέρα της αναχώρησης του άντρα της για την πιο επικίνδυνη αποστολή του, θα αποτελέσει αφορμή για να εκφράσει τις αγωνίες και τους πόνους της.

Για την παράσταση:
Φέτος έχουμε την τιμή και τη χαρά να παρουσιάζουμε δύο μονόλογους του Σταύρου Τσιώλη: «Η δημοπρασία» και «Η γυναίκα του αστροναύτη». Δύο κείμενα σπαρταριστά αλλά συγχρόνως γεμάτα απόγνωση, που αναφέρονται στον κύριο Αριστείδη και τη Γωγώ, δηλαδή τους ανθρώπους της διπλανής πόρτας, που έρχονται αντιμέτωποι με τα αδιέξοδα που προκύπτουν από τις επιλογές που έκαναν στη ζωή τους. Δύο σύγχρονοι μονόλογοι γραμμένοι στο απαράμιλλο ύφος του Σταύρου Τσιώλη, καταιγιστικοί, περίτεχνα κλιμακούμενοι, αστείοι μα και απελπισμένοι. Δύο ιστορίες ανθρώπων, που ενώ δεν έχουν τίποτα φαινομενικά κοινό, εξελίσσονται με φόντο την ίδια μουσική υπόκρουση: Τον ήχο της απουσίας.
Εμείς πήραμε αυτά τα έργα και προσπαθήσαμε να εξερευνήσουμε τα όριά τους. Συνομιλήσαμε με τους ήρωες και προσπαθήσαμε να τους κατανοήσουμε, ακόμα και να τους αγαπήσουμε. Όπου μπορέσαμε κρατήσαμε τις σκηνοθετικές οδηγίες που παραθέτει ο ίδιος ο Τσιώλης στο βιβλίο του (Σταύρος Τσιώλης «Θεατρικά» εκδ. Πανοπτικόν 2016) εκτός από τις περιπτώσεις που αυτό ήταν πρακτικά αδύνατο λόγω των ειδικών συνθηκών της δικής μας παραγωγής. Το ίδιο έγινε και με τις περισσότερες από τις μουσικές επιλογές του. Αφεθήκαμε στον ρυθμό των κειμένων κι έτσι είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας παρουσιάζουμε τον «ήχο της απουσίας», μια παράσταση με αρκετά διαφορετικές προκλήσεις από αυτές που αντιμετωπίζαμε στις έως τώρα παραστάσεις μας.

Συλλογική κουζίνα αλληλεγγύης στην απεργία της ΣΒΕΟΔ στον Μπερντέ.

Μαζευόμαστε για μαγείρεμα στις 18:30.

Την Πέμπτη 11 Απριλίου δεν παραγγέλνουμε! Μαγειρεύουμε και τρώμε συλλογικά σε ένδειξη αλληλεγγύης με την απεργία της Συνέλευσης Βάσης Εργαζόμενων Οδηγών Δικύκλου (ΣΒΕΟΔ).
H ΣΒΕΟΔ καλεί σε απεργία ενάντια στις γαλέρες που επικρατούν στον κλάδο της εστίασης και της ταχυμεταφοράς. Τα κλεμμένα μεροκάματα, τα μισά ή καθόλου ένσημα, η τρομοκρατία των αφεντικών, οι εξαντλητικοί ρυθμοί και οι δολοφονίες στον δρόμο αποτελούν την καθημερινότητα για τους/τις εργαζόμενους/εργαζόμενες με μηχανάκι. Οι αιχμές της απεργίας είναι τα αυτονόητα: εταιρικό μηχανάκι, βαρέα-ανθυγιεινά ένσημα, ενιαία ειδικότητα και μέσα ατομικής προστασίας.

– Πόσοι;
– Πάρα πολλοί.
– Τι πάρα πολλοί;
– Κωμικοί.
– Και είναι καλό αυτό;
– Ναι.
– Πού;
– Μα στον Μπερντέ, Κυριακή 7/4 στις 21:00, Αράδου 55, Άνω Ιλίσια.
– Καλά χαλάρωσε. Τα λέει και στην αφίσα αυτα.